Gurur Duymak

 

Merhaba Arkadaslar,

burada genellikle negatif seyler yaziyorum ve bunu farkindayim ama su an arayis icerisindeyim, kendimi, yolumu, hedeflerimi...

Cumartesi Bosnali, Melisa Erkurt, adinda Kadin yazarin kitabini okurken aslinda kendim ile ne kadar gurur duymam gerektigini fark ettim. Nasil mi oldu?

Orada Avusturya'nin ilk 'yabanci' uyruklu Adalet Bakanina kisa bir özetle degindi ve orada ki hikayenin bir benzerini benimde yasadigimi anladim. Burada 'Yüksek Lise' okudugumaya basladigimda aslinda daha yeni Avusturya'ya gelmis, 4 Ortaokul yilinin cogunu hastanede gecirmis bir kiz olarak, bu Yüksek Lise'yi bitirmistim, hemde üstüne Ögretmenlerimin 'Sen yapamazsin, bence okuma!' demesine ragmen.

Hep kendi basarimi eksik görüyordum, hatta bazen hak etmeden gectigimi düsünüyordum, cünkü ben yapamazdim, beceremezdim. O kadar icime islemis ki bu cümleler, kendi basarima bile sahip cikmamisim. Ben 4 sene icinde Almanca ögrenip, belki de aylarca Hastaneler de kalmama ragmen, düse kalkada olsa bunu basarmistim. Hatta hatirliyorum, deli gibi cirpindigim günleri ve iki tane Arkadasim dedigim insanlarin bana :' Ya sen aslinda duygu sömürüsü ile sinavlari geciyorsun!' demesini. Ne mi oldu? Ben basardim ve onlar basaramadi. Ben bu basarimi simdi anladim, tam okul bittikten 9 sene sonra.

Nasil da pisikolojimi etkilemis Sinif Arkadaslarim, Ögretmenlerim ve cevremde ki Irkcilik. Bu cümleler sonrasinda hatta Üniversite hayatimi mahvettim. Kendime hep 'Ya ben beceremem.Almancam yeterli degil' gibi cümleler kurdum ve kendi önüme engel koydum. Su an cok pismanim. Evet degistirebilirim ve bunun icin bundan sonra savasacagim ama kendimi ne kadar ezmisim, ne kadar kendimi eziklemisim. 

Cumartesi gününden itibaren kendim ile cok gurur duymaya basladim, basarili bir Kadinim. Yabanci bir ülkeye geldim, hastanelerde savastim hatta cok aci cektim, agladim, uykusuz kaldim...Ögretim görevlisi oldugunu söyleyen ( evet ögretmendi ama su an ki gözlemlerimle ve bilgim ile böyle insanlarin Ögretmen olmamasi gerektigini düsünüyorum) Kadinlarin önüme koydu engellere ragmen, maalesef iki dilide cok hakim olamama ragmen, zaman kayip etmeme ragmen kendimle gurur duyorum. Kücücük bir kiz olarak cok yol kat etmisim.