su an happy :)

 

 

 Merhaba güzel insanlar,

uzun zamandir nerelerdeydim? tabii ki hayatim da bana göre güzel adimlar oldu! is buldum; calismak o kadar güzel birsey ki anlatamam. Ruhuma o kadar iyi geldi ki, kendi özgüvenime, kafama taktigim sorunlara, bazi insanlarin gercek yüzünü görmeme ve yapamam dedigim ne varsa yapmaya cesaret etmeme, gezmeme ve aklima gelen cogu seye iyi geldi.

Bazi insanlarin yüzünü görme konusu ne diye düsünürsek, eski is yerim de ki kisilerin yüzünü görme diyelim. Isten ciktiktan sonra "ben aslinda dogru calismiyormusum" olayina getirdiler, bu beni üzdümü? üzdü! senelerimi, emegimi, özgüvenimi ve tabii ki zamanimi verdigin bir yer ve arkamdan böyle seyler duyuyorum. Neden kulagima geldi dersek; ise dönmem konusunda yapilan teklifi geri cevirmemden dolayi kulagima geldi. Kabul etmedigim icin ama daha da mutluyum.

Kafama taktigim sorunlar ne dersek, tabii ki ailem! Atilan tripler vb. seyler. Ne mi yaptim? Calistigim icin sadece haftasonum oldugundan fazla trip atamiyorlar cünkü kendime ve evime ayirmam gereken zamana ihtiyacim var. Bir de artik planli yasamaya basladim, kimi ne zaman cagirdigimi yaziyorum. 8 haftalik gibi bir aralikla aileyi evime cagiriyorum, tabii ki doktor isleri fln yine bende, oraya zaman ayiriyorum ama bu planlama sayesinde kendime zaman ayirabiliyorum. Calistigim icin esim ile evde ki isleri ortaklasa yapiyoruz ve bunun da cok faydasi var. Bu konuda artik bi rutin olusturduk diyebilirim.

Özgüvenim konusuna gelelim. Eski is yerimde aptala cevrilmistim ki zaten ailemden ve ögretmenlerimden duyduklarimdan dolayi cogu seyi basaramayacagimi düsünüyordum ama bu ise girdigimden beri yapabiliyorum, deniyorum, korkup kacmiyorum ve inanir misiniz yaptigim is görülüyor ve deger veriliyor ve bu bana yansitiliyor. Bu da yeni seyler yapma konusunda beni tesvik ediyor, korkma yap diyorum kendime. Mesela bu iste calisirken baska is yerlerine basvuruda bulundum, görüsmeleride hemen gectim ama maalesef sacma sapan testler yüzünden oralarda calisamadim, olmadi! Ama pes etmemeye karar verdim. Devlete kapagi atmak hedefim ve senede bir kesinlikle bu sinavlara girecegim. Zor sinavlar degil ama bana yatkin olmayan seyler; calisarak, tekrar tekrar deneyerek girebilirim. Orada calisan bir cok kisiden daha  iyi calisacagimi da artik biliyorum ve yapabilecegime inaniyorum. Belki bundan 1-2 ay sonra negatif bir sekilde "aslaaa iyi seyler bana olmuyor, yapamiyoruuummm " diye aglarim buralarda ama su an kendim de o enerjiyi görüyorum.

Birde hayatimda ne mi degisti, perspektifleri olan bir kadin oldugumu anladim. Psikologa ilk gittigim zamanlar da "yaa bende bu cizgileri olan kadinlardan olmak istiyorum" demistim ve bu Pandemi süresince ne anladim, aslinda bende öyle bir kadinmisim sadece  bunu acik acik düsünüp, adim atmam gerekiyordu. Yalan yok, dinden uzaklastikca artik kendimi daha cok buldugumu fark ettim, olmak istedigim kisiye daha yakinim, fikirlerim bana ait. Evet dogru okudunuz, maalesef dinden uzaklastim, bana iyi geldi. Simdi benim yazdiklarim da cogu kisi "hmm dinde de söyle, ama dinde de böyle" diye düsünecektir ki bunlari bende biliyorum ama icimden inancim icin degil, kendim icin yapmak istiyorum. Kadin haklari, Pandemi, Asi, Insan haklari, Maddi ve Manevi acidan cogu seye daha objektif bakabiliyorum ve kendimi daha özgür hissediyorum. Hic mi inanmiyorsun? tabii ki HAYIR. Allah'i cok seviyorum ama artik kendim olma vakti. Tam hislerimi, düsüncelerimi hemen aciklayamiyorum burada ama eminim bundan sonra yazacaklarima da yansiyacaktir. 

Kirlar da kosuyormusum gibi bir yazi oldu ama tabii ki cikislarim oldugu gibi düsüslerim de var ama aglayip, zirlamak yerine, yanlislarimdan ögrenmeye calisiyorum. Belki yine agliyorum ama ayaga kalkip tekrar deniyorum. Böyle kalir hep diye umuyorum. Bakalim, belki ikizler burcu oldugumdan bir sonra ki yazimda yine aglarim :)

Görüsmek üzere.