Hosgeldim:)
Merhaba,
sizde de hic böyle aklinizdan bir sürü güzel cümleler kurup, yazmaya gelince 'eh ehhhhehehhehh' gibi cümleler cikti mi?
Bende hep böyle olmustur, eh haliyle bende yazmaktan kacmisimdir cünkü aklimda kurdugum o süslü, güzel, anlamli cümleler yok olmustur, cikmiyordur, kagida dökülmüyordur.
Artik baslamam gerekiyor, bende en azindan kendim icin yazmam gerektigini kabul edip basliyorum, hikayem mi? Aslinda aci, göz yasi, drama, kücük mutluluklar dolu. Herkes de oldugu gibi bende her gün, her an kendi kitabimi yaziyorum.
Söyle baslayayim, 13 aylikken ani ateslenip, anneminde köyde yetistigi icin fazla bilgisi olmadigindan, beni bir hemsireye götürmesi ile hayatim degisiyor. Penicillin alerjim varmis!
Hemsire hanim kendi cocugunda da ates oldugu icin kullandigi Penicillin ignesini de bana enjekte ediyor ve görün bakin, alerjim oldugu icin komplem kalcam morarip sisiyor, bunu fark eden annem köy yolunda geri dönü Hastane'ye götürüyor ama tabii burada ki doktorlar da hemsireden asagiya kalmayip bana tedavi ignesi vuracakken yere düsürüp, mikroplanan igneyi enjekte ediyorlar.
ve böylelikle hayatim da acilar, ameliyatlar, hüzün, fakirlik, siddet ama bir o kadar da cocuksu güzel yillar basliyor, simdi hepsini birden anlatmaya kalksam aglarim belki veya kelimeleri istedigim ve yasadigim sekilde kuramam, bu yüzden burada bitiriyorum.
Umarim kendimi istedigim sekilde ifade edebilirim.
Evet belki kimse bunu okumayacak, ya da diger yazdiklarimi ama kendim icin buna baslamam gerekiyordu.
P.S Türkce hatalar icin beni affedin, saglik sebeplerinden dolayi 19 senedir yurtdisinda yasiyorum ve böylelikle kendimi fazla gelistirme imkani bulamadim.
Kommentare
Kommentar veröffentlichen